sábado
martes
Un edil do BNG chama «chochito de ouro» a Sáenz de Santamaría
O BNG reproba en Twitter as palabras do seu concelleiro, que retirou a expresión do seu blogue persoal
vilagarcía / a voz 11 de xuño de 2013 12:14
Os cambadeses xa están adoitados aos desmáns dialécticos do concelleiro do
BNG, Xaquín Charlín González, Chon, a través do seu
blogue A ti meu Cambados. Pero a entrada do pasado fin de semana alusiva á vicepresidenta do Goberno,
Soraya Sáenz de Santamaría, vai camiño de transcender o chascarrillo local.
Charlín refírese á ministra do
PP
como «chochito de ouro» nunha noticia na que critica os contratos que
asina o seu ministerio e entre os que inclúe un de por «recoñecementos
xinecolóxicos» valor de 40.000 euros, entre outros moitos.
«Estes son só os 20 primeiros contratos dun total
de 878 que figuran no seu organigrama. Os caprichos de Soraya e os seus
departamentos que lle competen son máis importantes que os 6,2 millóns
de parados. Se o noso diñeiro, en lugar de empregarse nesas
superficialidades, se lle dese a cada familia española desempregada,
resistiriamos mellor a crise. O máis carallo é que 'Chochito de Oro',
manda os demais mortais que se apreten o cinturón», indica en su blog.
O BNG saíu hoxe ao paso da polémica e reprobou as
palabras de Charlín. Nunha mensaxe colgada en Twitter, a formación
nacionalista condena «o comentario sexista» e informa de que o
concelleiro «retirou a descualificación da vicepresidenta do seu blogue
persoal». No texto post xa non aparece a expresión «chochito de ouro».
Tamén a deputada no Parlamento de Galicia
Ana Pontón expresara en Twitter o seu «desacordo absoluto cos comentarios sexistas... nin compartimos nin amparamos».
Un blogue controvertido
Xaquín Charlín entrou no grupo municipal
do BNG de Cambados este mandato, onde exerce como terceiro portavoz, e
xa entón tiña este blogue persoal que utiliza para dar conta de
acontecementos que ocorren no municipio e realizar a súa particular
análise da actualidade. E nesta análise son continuas as acedas críticas
ao Partido Popular no ámbito local, onde goberna, pero tamén, no
autonómico e estatal.
A ti meu Cambados adoita incorporar nos seus comentarios caricaturas e montaxes fotográficas nos que personaxes como
Mariano Rajoy,
Núñez Feijoo
e Rafael Louzán saíron ridiculizados, incluso con alusións
escatológicas. Estas postas en páxina valéronlle ao nacionalista duras
críticas e non poucas polémicas no seu pobo natal. Na Sociedade Cultural
de Cambados incluso chegaron a nomealo o ano pasado persoa non grata.
O ton do blogue tampouco gusta no BNG, desde onde
nalgunha ocasión lle pediron que cambiase as formas utilizadas, pero
Charlín non quixo rectificar.
Preguntado onte o portavoz do BNG en Cambados, Víctor Caamaño, respecto diso das referencias que o seu edil fai a Sáenz de Santamaría,
este quixo deixar claro que se trata dunha «opinión persoal» que, en
ningún caso, respecta «a liña oficial» do partido. «O que di non é nin
compartido nin está consensuado», engadiu.
«A voz da xente»
Xaquín Charlín é unha persoa moi coñecida
en Cambados pola súa participación na vida social do pobo, ben sexa a
través do club de fútbol, as comparsas de entroido ou a súa intensa
actividade en Internet, pois o seu blogue recibe miles de visitas ao
mes. Nunha recente entrevista concedida a este diario, defendía o seu
portal nestes termos. «É moi crítico porque debe selo. Hai xente á que
non lle parece ben o que escribo, pero hai outra que me di que os
represento».
TEXTO OCULTO
lunes
Ximena e a liberdade
09 de xuño de 2013
17:12
Supor que Ximena González crer na democracia.
Basicamente porque formar parte do sistema. Á concelleiro nacionalista
supor, xa que logo, o respecto á liberdade de expresión. Pero ser moito
supor. O venres, cando un xornalista de La Voz cumprir co seu deber (ir,
ver, escoitar e contar) non lle gustar. Usar o foro público que ser o
pleno do Concello de Ourense para mostrar o seu apoio a Arnaldo Otegui. E
cando o seu intervención («porque estar preso por defender a liberdade
do seu país») converter en noticia non dubidar en censurar ao xornalista
e en acender a mecha das rede social. Activar un escrache dixital
contra o redactor porque, no seu opinión, a criminalizaba polo seu
declaración. Nada máis lonxe da realidade: contar o que pasar e así
quedar recoller no xornal pero tamén na acta do pleno. Dicir Ximena (de
paso dar lección de xornalismo cando se lle descoñecer formación ou
experiencia respecto diso) que a información quedar coa anécdota e non
con outro cuestión de interese municipal. Pero esquecer que ser ela quen
sacar a pasear a Otegui. E así, a muller á que se lle encher a boca
falar de liberdade, se atragantó.
Sen xornalismo, Ximena, non hai democracia. Sen
xornalista que o exercer sen molestia, tampouco. Poida que o problema
ser que a ti non che interesar. Que estar a outro cousa. Pero nese caso
pensar (e este ser o meu opinión, a meu, e poder dar) que ter que facer
mirar.
TEXTO OCULTO
Suscribirse a:
Entradas (Atom)