O atlas salmonero dá por extinguido o salmón no Eume e o Xuvia

A conca do Miño é a máis representativa, pero a área de desova é só o 6% da súa capacidade potencial

Ríos con Vida alerta á Administración para que recupere a especie na provincia da Coruña [+/-]

A sorte resúltalle esquiva ao salmón nos ríos Eume e Xuvia, onde por distintas circunstancias, entre elas as actuacións das eléctricas, segundo as asociacións de pescadores, tan só resisten exemplares illados. O atlas salmonero da Península, presentado onte e que cobre todas as concas, nin sequera inclúe estes sistemas fluviais, e se os menciona é para dar por extinguida a especie.

Parte da responsabilidade reside, segundo a organización AEMS-Ríos con Vida, no «deixamento da Administración», algo que non acontecería en Pontevedra e Lugo, onde esta entidade, fundada en 1979 por pescadores deportivos, recoñece un traballo «serio e rigoroso».

A Xunta presentou o atlas dos ríos salmoneros da península Ibérica xunto con responsables dos Gobernos de Asturias, Cantabria e Navarra e as Deputacións forais de Guipúzcoa e Biscaia. A publicación recolle 14 concas salmoneras en Galicia -en España hai un total de 32- correspondentes aos ríos Miño, Verdugo, Lérez, Umia, Ulla, Tambre, Grande do Porto, Mandeo, Mera, Sor, Landro, Ouro, Masma e Eo. O atlas, que foi elaborado a partir de cinco anos de investigacións, logrou o recoñecemento da North Atlantic Salmon Conservation Organization (NASCO), principal sociedade internacional gobernamental dedicada á conservación desta especie.

O traballo contén un mapa da distribución do salmón atlántico en España, especifica as características biolóxicas da especie e analiza tamén a distribución histórica do salmón, desde a prehistoria ata a actualidade, para poder estudar as causas e a magnitude do descenso de individuos na Península.

Tamén recolle as políticas de xestión que deben acometerse para frear as dificultades da poboación desta especie, especialmente sensible ás modificacións climatolóxicas e á calidade das augas.

Centrais hidroeléctricas

O Miño, segundo recolle o estudo, é o maior dos ríos salmoneros da vertente cantábrico-atlántica e o de maior capacidade potencial, a consecuencia da extensión da súa rede hidrográfica. Con todo, esta capacidade «viuse definitivamente mermada, máis aló de calquera posibilidade de recuperación, co desproporcionado desenvolvemento hidroeléctrico da súa conca a mediados do pasado século, que afectou excesivamente tanto ao Sil como ao seu curso principal», constata o informe. Na actualidade, a área accesible e apta para a desova e desenvolvemento dos xuvenís redúcese a cerca do 6% da capacidade potencial. Case todas as capturas prodúcense con redes.